Porównanie Supra Activia z chlorem

Woda jest środowiskiem, które sprzyja rozwojowi wielu niebezpiecznych drobnoustrojów, zwłaszcza wówczas, gdy jej temperatura jest nieco wyższa. W przypadku większości instalacji, w których następuje przepływ wody lub ma miejsce jej magazynowanie, konieczne okaże się stosowanie skutecznych środków dezynfekcyjnych, pozwalających na usunięcie pojawiających się alg, bakterii czy wirusów, które mogą wytwarzać groźny biofilm wewnątrz rur, armatury i zbiorników. Jednym ze sposobów na dbanie o właściwy stan wodny wody pitnej krążącej w instalacjach będzie użycie preparatu Supra Activa. Przekonajmy się, jakie jest jego działanie i zobaczmy, jak wypada w porównaniu z chlorem.

Jak działa Supra Activa?

Supra Activa to środek zawierający substancję czynną w postaci dwutlenku chloru, charakteryzujący się działaniem biobójczym, a przy tym bezpieczny dla ludzi i zwierząt. Ma działanie utleniające pozwalające na eliminacje mikroorganizmów chorobotwórczych w tym m.in. usuwanie takich bakterii jak Legionella, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Listeria monocytogenes czy Salmonella typhimurium. Nadaje się do stosowania w przypadku wody pitnej, a także przy przetwórstwie żywności, w tym produkcji napojów, ponadto może być używany w hodowli zwierząt. Będzie sprawdzał się w placówkach medycznych, gospodarce ściekowej oraz przy różnych procesach technologicznych realizowanych w przemyśle.

Jak wypada Supra Activa w porównaniu z chlorem?

Supra Activa w porównaniu z chlorem zyskuje tę przewagę, że może być stosowany w o wiele niższych stężeniach, przy tym nie ulegając rozpadowi, co sprawia, że może utrzymywać swe działanie dłużej. Przekłada się to na trwałość instalacji – rur, armatury i zbiorników, które nie są narażone na tak wysokie ryzyko korozji, jak w przypadku korzystania z tradycyjnego chloru. Ważny będzie sporo krótszy czas niezbędny do zadziałania środka. Supra Activa ma silniejsze działanie niż chlor, uzyskując lepsze wyniki utleniania. Istotny okaże się również fakt, że preparat nie reaguje z amoniakiem i aminochlorkami oraz związkami organicznymi. W wyniku jego użycia nie pojawiają się trihalometany (THM), którego obecność oznacza ryzyko wystąpienia zmian dermatologicznych, pojawienia się problemów z wątrobą, nerkami i tarczycą, a także wzrost ryzyka pojawienia się choroby nowotworowej. Minimalne jest też kwasów halogenooctowych (HAA), będących przyczyną neuropatii oraz nowotworów wątroby.